خوی خوش و خلق نیکو، عامل انسجام جوامع / اخلاق خوب وخوش فضیلت مسلمان

 پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله:

اَحَبُّكُمْ اِلَى اللّه ِ اَحْسَنُكُمْ اَخْلاقا؛

محبوب ترين شما در نزد خدا، خوش اخلاق ترين شماست. [مجمع البيان، ج ۱۰، ص ۸۷]

آدمی از تنهایی گریزان و هراسان است. از این رو دوست می دارد که با مردمان دیگر باشد و از آنان بهره گیرد. شاید اگر خوی سودجویی و خودخواهی به معنای خواستن خود و دوستی ذات خویش نبود گرایش به اجتماع نمی داشت؛ ولی از آن جایی که آدمی موجودی به یک معنا خودخواهی است و سودجویی در وی انگیزه ای قوی ای دارد به اجتماع میل و گرایش شدیدی نیز می یابد؛ زیرا اجتماع تنها جایی است که وی را از نظر تن و روان و جسم و جان تامین می کند و نیازهایش را برآورده می سازد. انسان در جست و جوی آرامش روان و آسایش تن به احتماع نیازمند است.

لطفا برای مشاهده کامل ، به ادامه مطلب بروید!!!!!