رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
اَحِبُّوا الصِّبیانَ وَ ارحَمُوهُم، وَ اِذا وَ عَدتُموهُم شَیئا فَفُوا لَهُم، فَاِنَّهُم لا یَدرونَ اِلاّ اَ نَّـکُم تَرزُقونَهُم.
کودکان را دوست بدارید و با آنان مهربان باشید و هرگاه به آنان وعده دادید، به آن وفا کنید، زیرا آنان، روزى دهنده خود را کسى غیر از شما نمى دانند.
کافى (ط-الاسلامیه) ج. ۶، ص. ۴۹، ح. ۳

 

رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
اِضمَنوا لى سِتّا مِن اَنفُسِکُم اَضمَن لَکُمُ الجَنَّةَ اُصدُقُوا اِذا حَدَّثتُم و َأوفُوا اِذا وَعَدتُم و َاَدُّوا اِذا ائتُمِنتُم و َاحفَظوا فُروجَکُم و َغُضّوا اَبصارَکُم وَ کُفّوا اَیدیَکُم.
شش چیز را براى من ضمانت کنید تا من بهشت را براى شما ضمانت کنم، راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت، پاکدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غیر حلال).
نهج الفصاحه ص. ۲۱۶، ح. ۳۲۱
 

امام علي عليه‌السلام:

ما ايقن بالله من لم يرع عهوده و دممه
كسي كه عهد و پيمان خود را رعايت نكرد، به خداي سبحان يقين نياورده است.
﴿  غررالحكم/ص٣٦٦﴾


حضرت امام علي عليه‌السلام:

لا تعتمد علي موده من لا يوفي بعهده
بر دوستي كسي كه به عهد و پيمان خود وفا نمي‌كند اعتماد نكن
﴿غررالحكم/ص٣٢٤﴾

 
امام حسن علیه السلام:
المَسؤولُ حُرّ حَتی یَعِد، وَ مُستَرِقُ المَسئولِ حَتی یَنجَز.
انسان تا وعده نداده، آزاد است. اما وقتی وعده میدهد زیر بار مسؤولیت میرود، و تا به وعده اش عمل نکند رها نخواهد شد.
بحار الانوار (ط-بیروت) ج. ۷۵، ص. ۱۱۳

امام صادق (سلام الله علیه):
لا تَعِدَنَّ أخاکَ وَعداً لَیسَ فی یَدِکَ وَفاؤُهُ.
به برادرت وعده ‏اى مده که وفاى به آن در توان تو نباشد.
بحارالأنوار (ط-بیروت) ج. ۷۵، ص. ۲۵۰ - تحف العقول ص. ۳۶۷

امام صادق عليه‌السلام:
عده المومن اخاه نذر لاكفاره له فمن اخلف فبخلف الله بده و لمقته تعرض
وعده مومن به برادر ديني‌اش هم چون نذر است كه كفاره ندارد. كسي كه به آن وفا نكند، به مخالفت با وعده خدا برخاسته و خود را در معرض غضب خدا قرار داده است.
﴿ اصول كافي/ج٢/ص٣٦٣﴾

رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
ثَلاثٌ لَیسَ لاَحَدِ النّاسِ فیهِ رُخصَةٌ: بِرُّ الوالِدَینِ مُسلِما کانَ اَؤ کافِرا وَ الوَفاءُ بِالعَهدِ لِمُسلِمٍ اَو کافِرا وُ الاَمانَةُ اِلى مُسلِمٍ کانَ اَؤ کافِرا.
سه چیز است که ترک آن براى هیچ کس جایز نیست: نیکى به پدر و مادر مسلمان باشند یا کافر، وفاى به عهد با مسلمان یا کافر و اداى امانت به مسلمان یا کافر.
نهج الفصاحه ص. ۴۱۶، ح. ۱۲۶۴
 

امام رضا عليه‌السلام:
انا اهل بيت نري ما وعدنا علينا دينا كما صنع رسول الله
ما خانداني هستيم كه وعده‌هاي خود را قرضي بر گردن خود مي‌بينيم، چنان كه رسول خدا صلي الله عليه و آله چنين بود.

﴿ بحارالانوار/ج٧٥/ص٩٧﴾

حضرت علي عليه‌السلام:
ان العهود قلائد في الاعناق الي يوم القيامه فمن وصلها وصله الله و من نقضها خذله الله
همانا عهد و پيمانها گردن بندهايي هستند در گردن‌ها تا روز قيامت. كسي كه پيوند آنها را نگهدارد ﴿وفاي به عهد كند﴾، خداوند او را به مقصود مي‌رساند و كسي كه آن عهدها را بشكند، خداوند او را به خودش واگذارد.

﴿ ميزان الحكمه/ج٧/ ص٤٩﴾


امام علي عليه‌السلام:

اذا نقضوا العهد سلط الله عليهم هدوهم
هرگاه مردم پيمانشكني كنند، خداوند دشمنان را بر آنها مسلط مي‌كند.
﴿ بحارالانوار/ج١٠٠/ص٤٥﴾

امام صادق علیه السلام:

: فَهَلُمَّ اَیُّهَا النّاسُ اِلَى التَّعاوُنِ عَلى طاعَهِ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ القیامِ بِعَدلِهِ وَ الوَفاءِ بِعَهدِهِ وَ الانصافِ لَهُ فى جَمیعِ حَقِّهِ فَاِنَّهُ لَیسَ العِبادُ اِلى شَى ءٍ اَحوَجَ مِنهُم اِلَى التَّناصُحِ فى ذلِکَ وَ حُسنِ التَّعاوُنِ عَلَیهِ

اى مردم! بیایید یکدیگر را بر اطاعت خدا یارى کنید و عدالتش را بپادارید و به عهدش (در عبودیت او و ترک طاعت شیطان) وفا کنید و در تمامى حقوق الهى منصفانه رفتار کنید، زیرا که بندگان خدا به چیزى نیازمندتر از این نیستند که در این امور یکدیگر را نصیحت و خوب یارى کنند.

کافى(ط-الاسلامیه) ج ۸ ، ص ۳۵۴، ح ۵۵۰

پیامبر اکرم حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

: اَحِبُّوا الصِّبیانَ وَ ارحَمُوهُم ، وَ اِذا وَ عَدتُموهُم شَیئا فَفُوا لَهُم ، فَاِنَّهُم لا یَدرونَ اِلاّ اَ نَّـکُم تَرزُقونَهُم ؛ کودکان را دوست بدارید و با آنان مهربان باشید و هرگاه به آنان وعده دادید ، به آن وفا کنید ، زیرا آنان ، روزى دهنده خود را کسى غیر از شما نمى دانند.

کافى(ط-الاسلامیه) ج ۶، ص ۴۹، ح ۳

امیرالمومنین امام على علیه السلام:
لَیسَ مِن فَرائِضِ اللّه شَىءٌ اَلنّاسُ اَشَدُّ عَلَیهِ اجتِماعا مَعَ تَفَرُّقِ اَهوائِهِم وَ تَشَتُّتِ آرائِهِم مِن تَعظیمِ الوَفاءِ بِالعُهودِ.
هیچ یک از فرائض الهى همانند وفاى به عهد نیست که مردم با همه خواسته هاى گوناگون و دیدگاه هاى مختلف، بیشتر بر آن اتّفاق نظر داشته باشند.

نهج البلاغه (صبحی صالح) نامه ۵۳، ص. ۴۴۲
 

پیامبر اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله:

ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِن صامَ وَ صَلّى وَحَجَّ وَ اعتَمَرَ و َقالَ «اِنّى مُسلِمٌ» مَن اِذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذَا ائتُمِنَ خانَ؛ سه چیز است که در هر کس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره کند و بگوید من مسلمانم، کسى که هنگام سخن گفتن دروغ بگوید و وقتى که وعده دهد تخلف نماید و چون امانت بگیرد، خیانت نماید

. نهج الفصاحه ص۴۲۲ ، ح ۱۲۸۰

رسول اکرم صلى الله علیه و آله

ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهِىَ راجِعَهٌ عَلى صاحِبِها: اَلبَغىُ و َالمَکرُ وَ النَّکثُ؛ سه خصلت است که در هر کس باشد (آثارش) به خود او بر مى گردد: ظلم کردن، فریب دادن و تخلّف از وعده

. نهج الفصاحه ص۴۲۲، ح ۱۲۸۱