|
پاداش کار نیک,پاداش ده برابری انجام کارهای نیک نزد خداوند متعال سوره انعام، آیه 160 مَن جَاءَ بِالحَسنَةِ فَلَهُ عَشرُ أَمْثَالِهَا وَ مَن جَاءَ بِالسیئَةِ فَلا یجْزَی إِلا مِثْلَهَا وَ هُمْ لا یظلَمُونَ [1] هر کس (کار) نیکی آورد، پس برایش ده برابر مثل آن (پاداش) است؛ و هر کس (کار) بدی بیاورد، پس جز همانند آن کیفر نخواهد شد؛ و آنان مورد ستم واقع نمی شوند. نکته ها و اشاره ها درباره پاداش کارهای نیک: 1.در قرآن کریم پاداش کارهای نیک چند گونه بیان شده است. در آیه ی 84 سوره ی قصَص می خوانیم که پاداش کار خیر بهتر از آن است. در آیه ی فوق می خوانیم که پاداش کار نیک ده برابر آن است؛ در آیه ی 245 سوره ی بقره می خوانیم که پاداش کار نیک انفاق هفتصد برابر می شود؛ و در آیه ی 10 سوره ی زُمَر می خوانیم که استقامت و صبر، پاداش بی حساب دارد. این اختلاف مراتب پاداش به خاطر اختلاف درجات افراد و کیفیت اخلاص و مقدار تلاش آنهاست، که پاداش ده برابر حداقل آن است؛ همان طور که در برخی احادیث اهل بیت علیهم السلام اشاره شده که مراتب پایین پاداش برای مسلمان، و مراتب بالای آن برای مؤمن است و هر چه ایمان قوی تر باشد، پاداش بیش تر می شود.[2] 2.جمله ی «هر کس کاری آورد»، اشاره دارد که کار نیک و بد انسان در قیامت از او جدا نمی شوند، و همواره با اوست. از این تعبیر استفاده می شود که موضوع آیه ی فوق در دادگاه عدل الهی تحقق می یابد، و گر نه، در دنیا ممکن است گناهان انسان بخشوده و یا تبدیل به نیکی شود.[3] 3.خدا نهایت لطف را به بندگان دارد که همه ی امکانات را در اختیارشان قرار می دهد و به کار نیک آنان ده برابر پاداش می دهد در حالی که برای نافرمانی شان کیفر مساوی می دهد. آری؛ خدا در پاداش دادن براساس فضل و بخشش خود و در کیفر دادن بر اساس عدل خود عمل می کند و بر کسی ستم روا نمی دارد. 4.ابوذر غفاری از پیامبر اسلام حضرت محمدصلی الله علیه و آله حکایت کرده که فرمودند: خدا می فرماید: کارهای نیک را ده برابر پاداش می دهم یا بیش تر، و کارهای بد را تنها یک برابر کیفر می دهم، یا می بخشم؛ پس وای به حال آن کس که یکان او بر دهگان او پیشی گیرد [4] (یعنی گناهانش از نیکی هایش افزون شود). 5.در آیه ی فوق آمده است که «کیفر کار بد به همان اندازه است.»؛ پس چرا کیفر خوردن یک روز روزه ی ماه مبارک رمضان، شصت روز روزه است؟ در این گونه مجازات ها، میان گناه و کیفر مساوات عددی نیست، بلکه کیفیت عمل معیار است؛ یعنی احترام یک روز روزه ی ماه رمضان به اندازه ای است که با شصت روز از ماه های دیگر برابری می کند؛ همان گونه که کارهای نیک در ماه رمضان نیز ثواب بیش تری دارد.
آموزه ها و پیام ها: 1.خدا به شما لطف دارد و به کار نیک شما پاداش بیش تری می دهد. 2.خدا ستمکار نیست و در مجازات افراد، کیفر را مساوی گناه قرار می دهد. 3.کار نیک کنید تا ده برابر جایزه بگیرید. 4.هر کس را به اندازه ی خلافکاری اش کیفر دهید، نه بیش تر.
توضیحگاهی اوقات انسان عمل نیکی انجام می دهد اما از نتایج ان غافل است. درحالی که یک عمل خیر و نیک پاداش مضاعفی دارد نه یک ثواب. این آیه یکی از منت های خداوند است که بر بندگان خود نهاده است.[5] بعضی مفسّران گفته اند: مراد به «حسنه» کلمه اخلاص است گفتن لا اله الّا اللّه است.[6] امام محمد باقر علیه السّلام روایت کرده که اگر مؤمنی با نیت صوم پیش برادر مؤمن خود بیاید و آن برادر او را تکلیف روزه وا کردن کند و او باین تکلیف روزه بگشاید و سرور در دل برادر خود اندازد حق تعالی آن یک روز را ده روز روزه برای او حساب کند و بعد از این امام علیه السّلام فرمودند:«و هو قول اللَّه مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»[7] |
.:: This Template By : Theme-Designer.Com ::.
