عاشورا و امام حسین (ع) در کلام معصومين

 پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم):
اي مردم ، اين حسين بن علي است ، او را بشناسيد؛ قسم به آن که جانم در دست اوست ، او در بهشت است، دوستدانش در بهشت‌اند و دوستداران دوستدارانش نيز در بهشت‌اند».
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 12
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:« شهادت حسين (علیه السلام) حرارتي در دلهاي مؤمنان افروخته که تا ابد خاموشي ناپذير است».
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 14
امام صادق (علیه السلام):
« اي ابوعمار ، درباره حسين بن علي (علیه السلام) شعري برايم بسراي » . ابوعمار گويد : شعري سرودم و امام گريست ؛ به خدا سوگند پي در پي شعر مي‌سرودم و آن حضرت مي‌گريست ، تا اينکه صداي گريه از اهل خانه نيز به گوش رسيد . سپس به من فرمود : « اي ابوعمار ، کسي که شعري براي حسين (علیه السلام) بسرايد و پنجاه نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، کسي که شعري براي حسين (علیه السلام) بسرايد و سي نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ،کسي که شعري براي حسين (علیه السلام) بسرايد و بيست نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت، کسي که شعري براي حسين (علیه السلام) بسرايد و ده نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، کسي که شعري براي حسين (علیه السلام) بسرايد و يک نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، کسي که شعري براي حسين (علیه السلام) بسرايد و [ خود ] بگريد پاداش بهشت خواهد داشت و کسي که شعري دربارة حسين (علیه السلام) بسرايد و خود را به گريه درآورد پاداش بهشت خواهد داشت » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 16
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) فرمود : « فاطمه دختر محمد (علیه السلام) نزد زائران قبر فرزندش حسين (علیه السلام) حضور مي‌يابد و براي گناهانشان طلب آمرزش مي‌کند » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 17
امام صادق (علیه السلام):
خدا لعنت کند کشندة حسين (علیه السلام) را ، چه قدر ياد [ شهادت ] حسين (علیه السلام) زندگي را ناگوار مي‌سازد ! من هيچ گاه آب سردي ننوشيدم ، مگر اينکه حسين (علیه السلام) را ياد کردم ؛ و هيچ بنده اي نيست که آب بنوشد و حسين (علیه السلام) را ياد کند و کشنده اش را لعنت فرستد ، مگر اينکه خداوند صد هزار حسنه برايش مي‌نويسد ، صد هزار گناه او را پاک مي‌سازد ، صد هزار درجه او را بالا مي‌برد ، گويي صد هزار بنده را آزاد کرده است و خداوند در روز قيامت او گشاده رو محشور مي‌کند » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 18و 19
امام باقر (علیه السلام):
« اگر مردم مي‌دانستند که زيارت قبر حسين (علیه السلام) چه فضيلتي دارد ، از شوق جان مي‌دادند و از حسرت ، پيکرشان پاره پاره مي‌شد » . گفتم : آن چه [ فضيلتي ] است ؟ فرمود : « کسي که از روي شوق به زيارت او آيد ، خداوند هزار حج مقبول ، هزار عمره نيکو ، پاداش هزار شهيد از شهداي بدر ، پاداش هزار روزه دار ، ثواب هزار صدقة پذيرفته شده و هزار بنده آزاد کردن با نيت خالص براي خدا را برايش مي‌نويسد و در آن سال از هر آفت و بلايي که کمترين آن شيطان است محفوظ مي‌دارد و فرشته اي گرانمايه بر او گماشته مي‌شود که او را از روبرو ، پشت سر ، سمت راست ، سمت چپ ، بالاي سر و پائين پا نگاه مي‌دارد . اگر در آن سال بميرد ، فرشتگان رحمت نزد او حضور مي‌يابند و در مراسم غسل و کفن او شرکت مي‌کنند و برايش طلب آمرزش مي‌نمايند و با استغفار بر او وي را تا قبرش مشايعت مي‌کنند . [ بعد از اينکه او را در قبر نهادند ] قبر به اندازه ديدش برايش گسترده مي‌شود ، خداوند او را از فشار قبر و ترس ‍‍‍‍‍‍‍] دو فرشته ] منکر و نکير ايمن مي‌دارد و دري به سوي بهشت برايش گشوده مي‌شود . [ در محشر نيز ] نامه اعمالش را به دست راستش مي‌دهند و روز قيامت به او نوري مي‌بخشند که ما بين شرق و غرب را روشن مي‌سازد ، و ندا کننده اي ندا در مي‌دهد ، اين پاداش کسي است که حسين (علیه السلام) را از روي شوق زيارت کرده است . پس از قيامت کسي باقي نمي‌ماند مگر اينکه آرزو کند که [ کاش ] از زائران حسين (علیه السلام) مي‌بود » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 20 و 21
امام حسين (علیه السلام) :
از امام حسين (علیه السلام) روايت شده است که فرمود : « اين سخن پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نزد من راست آمد که فرمود : « برترين کارها پس از نماز شاد کردن دل مؤمن است ، که در آن گناهي نباشد » . زيرا که من غلامي را ديدم که به سگي غذا مي‌داد ؛ از او علت را پرسيدم ، گفت : اي فرزند رسول خدا ، من غمگينم و از شاد کردن آن شادي مي‌طلبم ، زيرا که اربابي يهودي دارم که تصميم به جدايي از او دارم . حسين (علیه السلام) نزد ارباب او آمد و دويست دينار بهاي غلام را به يهودي داد . يهودي گفت : به مناسبت قدم رنجة شما غلام را به شما و اين بوستان را به او بخشيدم و اين پول را هم به شما باز گرداندم . [ امام حسين (علیه السلام) ] فرمود : من هم اين پول را به تو بخشيدم . [ يهودي ] گفت : آن را پذيرفتم و به غلام بخشيدم . حسين (علیه السلام) فرمود : من غلام را آزاد ساختم و همه آنها را به او بخشيدم . زن يهودي گفت : من اسلام آوردم و مهرم را به همسرم بخشيدم . يهودي گفت : من هم مسلمان گشتم و اين خانه را به همسرم بخشيدم » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 26
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) فرمود : « روزي رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در خانه فاطمه (س) بود و حسين (علیه السلام) را در آغوش داشت ، که آن حضرت گريست و به سجده رفت ، سپس فرمود : اي فاطمه ، اي دخت محمد ! بزرگ والامقام [ جبرئيل امين ] هم اکنون در سراي تو در نيکوترين سيما و آراسته ترين هيئت بر من آشکار شد و مرا گفت : اي محمد ! آيا حسين را دوست داري ؟ گفتم : پروردگارا او نور ديده و گل خوشبوي و ميوه دل و پوست ميان چشمان من است . پس از آن در حالي که دست بر سر حسين (علیه السلام) نهاده بود گفت : اي محمد ! مبارک باد آن فرزندي که برخوردار از برکات و صلوات و رحمت و [ مقام ] رضوان من است ، و لعنت و خشم عذاب و خواري و نقمتم شامل کسي است که او را بکشد و به دشمني و پيکار با او بپردازد . آگاه باش که او سرور شهيدان اولين و آخرين در دنيا و آخرت است . او آقاي جوانان اهل بهشت از ميان همه مردم است ... » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 29
امام باقر (علیه السلام):
امام باقر (علیه السلام) فرمود : « هنگامي که آن مصائب ناگوار بر حسين (علیه السلام) وارد آمد ، بر پيکر وي سيصد و بيست و اندي ضربة نيزه و شمشير و تير يافت شد و روايت شده است که همگي اين جراحتها از مقابل آن حضرت بوده است ، زيرا که حسين (علیه السلام) هيچ گاه [ به دشمن ] پشت نمي‌کرد » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 31
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
حسين از من است و من از حسينم . خداوند دوست مي‌دارد هر که حسين را دوست بدارد .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 32 و 33
امام باقر (علیه السلام):
امام باقر (علیه السلام) فرمود : « پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در خانه ام سلمه بود، به او فرمود : کسي نزد من نيايد . حسين (علیه السلام) که در آن هنگام کودک بود فرا رسيد و ام سلمه نتوانست او را باز دارد ، تا اينکه نزد پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد . در پي او نيز ام سلمه وارد شد . مشاهده کرد که حسين (علیه السلام) بر سينه پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نشسته است و آن حضرت چيزي در دست دارد و آن را مي‌بوسد . پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : اي ام سلمه ، اين جبرئيل مرا آگاه مي‌سازد که اين [ پسرم ] کشته مي‌شود و اين خاکي است که بر آن کشته مي‌گردد ، آن را نزد خود نگاه دار ، هر گاه که به خون تبديل شد براستي حبيبم [حسين (علیه السلام) ] کشته شده است . ام سلمه گفت : اي رسول خدا ، از خدا بخواه که آن را از او دور سازد . فرمود : چنين کردم ، اما خداي صاحب عزت و جلال به من وحي کرد که او مرتبه اي دارد که هيچ يک از آفريدگان به آن دست نمي‌يازد و نيز شيعياني دارد که درخواست شفاعت مي‌کنند و خداوند هم شفاعتشان را مي‌پذيرند . [همچنين ] مهدي (علیه السلام) از فرزندان اوست . پس خوشا به حال کسي که از دوستان و شيعيان حسين (علیه السلام) باشد ؛ آنان ، به خدا سوگند ، در روز قيامت سعادتمند خواهند بود » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 37 و 38
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) فرمود : « چون حسين (علیه السلام) زاده شد ، خداي صاحب عزت و جلال جبرئيل را فرمان داد تا با هزار فرشته فرود آيد و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را از جانب خداي تعالي و جبرئيل تبريک گويند . جبرئيل در هنگام فرود آمدن از يکي از جزائر دريا گذشت که در آن فرشته اي بود به نام فطرس از حاملان [ عرش ] ؛ خداوند عزيز و شکوهمند او را در پي کاري برانگيخته بود و او در آن تأخير ورزيد [ و خداوند به کيفر آن ] بالش را شکست و او را در آن جزيره افکند . او تا هنگام ولادت حسين (علیه السلام) هفتصد سال خدا را عبادت کرده بود . [ فطرس ] ملک به جبرئيل گفت : کجا مي‌روي ؟ گفت : خداي عزوجل به محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) نعمتي بخشيده و من برانگيخته شدم تا به او از جانب خدا و خودم تبريک گويم . [ فطرس ] گفت : مرا هم با خود بردار شايد محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) برايم دعا کند . [ جبرئيل ] او را با خود برداشت . چون جبرئيل به خدمت پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رسيد و به آن حضرت از جانب خداي عزوجل و خود تبريک گفت ، حال فطرس را هم بيان کرد . پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : به او بگو : خود را به اين نوزاد بساي و به جايگاه [ و مقام ] خويش بازگرد . فطرس خود را به حسين (علیه السلام) ساييد [ و بال و پرش ترميم يافت ] و پرواز کرد . سپس گفت : اي رسول خدا ، آگاه باش که امتت او را خواهند کشت و من به جبران [ اين احسان ] هيچ زائري نيست که او را زيارت کند ، مگر اينکه زيارتش را به وي برسانم ، هيچ مسلماني بر او سلام نمي‌کند مگر اينکه سلامش را به وي ابلاغ کنم و هيچ درود فرستنده اي نيست که بر او درود فرستد مگر اينکه درودش را به وي برسانم . با گفتن اين سخنان ، فطرس پرواز کرد [ و از ديده ها پنهان شد ] » . ابن عباس گويد : « اين فرشته در بهشت به رهين احسان حسين بن علي (علیه السلام) شناخته مي‌شود » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 42 و43 و 44
امام حسين (علیه السلام):
امام حسين (علیه السلام) فرمود : « من به نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رفتم ، در حالي که ابي بن کعب در خدمت ايشان بود . پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : « آفرين بر تو اي ابا عبدالله ! اي زيور آسمانها و زمينها ! ابي به آن حضرت عرض کرد : چگونه کسي جز شما مي‌تواند زيور آسمانها و زمينها باشد ؟ ! فرمود : اي ابي ، سوگند به آن که مرا بحق به پيامبري برانگيخت ، حسين بن علي (علیه السلام) در آسمان عظمت فزونتري دارد تا در زمين ، و در سمت راست عرش خداي عزيز و شکوهمند نوشته شده است . [ حسين ] چراغ هدايت و کشتي نجات است ، پيشواي نيکي و برکت و شکوه و فخر و علم و تقواست ... ».
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 45 و 46
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) فرمود:«علي (علیه السلام) به حسين (علیه السلام) فرمود : اي ابا عبدالله (علیه السلام)، تو از پيش اسوه مردم بوده اي . [ حسين (علیه السلام) ] عرض کرد: فدايت شوم، حال من چگونه است ؟ فرمود : تو دانشي داري که ايشان بدان نادان‌اند و زود است که دانشمند از دانش خود بهره جويد. اي فرزندم، گوش فرادار و بينا باش، قبل از آنکه [ واقعه اي ] تو را در يابد . قسم به آن که جانم در دست اوست، بني اميه خون تو را مي‌ريزند ، اما نمي‌توانند تو را از آئينت برگردانند و از ياد پروردگارت غافل سازند . حسين (علیه السلام) فرمود : قسم به آن که جانم در دست اوست کافي است . من بدانچه خدا فرود آورده است اقرار کردم و سخن پيامبر خدا را تصديق مي‌کنم و سخن پدرم را دروغ نمي‌شمارم ».
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 48 و 49
امام صادق(علیه السلام):
همه ساله به زيارت حسين (علیه السلام) بشتابيد ، زيرا هر کس شناساي حق [ امامت ]‌ او باشد و او را انکار نورزد و به زيارت او نائل شود ، پاداشي جز بهشت نخواهد داشت و از روزي گسترده اي برخوردار خواهد شد و خداوند گشايشي سريع در کار او ايجاد خواهد کرد . هر آينه خداوند بر قبر حسين بن علي (علیه السلام) چهار هزار فرشته گماشته است که همگي بر او گريان اند و زائر او را تا [ رسيدن به ] خانواده اش مشايعت مي‌کنند ، اگر بيمار شد به عيادت او مي‌روند و اگر درگذشت در تشييع جنازة او حضور مي‌يابند و برايش طلب آمرزش و رحمت مي‌کنند » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه52 و 53
امام رضا (علیه السلام):
امام رضا (علیه السلام) فرمود:« روز [ شهادت امام ] حسين (علیه السلام) پلک چشمان ما را مجروح و اشکهاي ما را جاري ساخت ، عزيز ما را در سرزمين پريشاني و بلاخوار کرد و تا روز پايان [ يعني قيامت ] پريشاني و بلا را در ما به يادگار گذاشت . پس گريه کنندگان بايد بر همانند حسين (علیه السلام) بگريند، که گريه بر او گناهان بزرگ را فرو مي‌ريزد». سپس فرمود:« پدرم با فرا رسيدن ماه محرم خندان ديده نمي‌شد و اندوه و آشفتگي بر او چيره مي‌گشت، تا اينکه ده روز از آن بگذرد ، روز دهم [ روز عاشورا ] روز مصيبت و اندوه و گريه او بود و مي‌فرمود : در اين روز است که حسين - که درود خدا بر او باد - کشته شد ».
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 60
امام رضا (علیه السلام):
امام رضا (علیه السلام) در ضمن حديث به ربان بن شبيب فرمود : « اي پسر شبيب !‌ اگر براي چيزي گريان شدي ، بر حسين بن علي بن ابي طالب (علیه السلام) اشک ببار ، زيرا او را مانند گوسفند [ از پشت ] سر از پيکرش جدا ساختند و هجده مرد از خانواده او ، که در زمين بي مانند بودند ، همراه او کشته شدند و براستي که آسمانهاي هفتگانه و زيمنها در قتل او گريستند . چهار هزار فرشته براي ياري او بر زمين فرود آمدند ، اما اجازه نيافتند . و ايشان آشفته و غبار آلود تا قيام قائم (علیه السلام) نزد قبر او هستند [ و پس از ظهور ] از ياران او هستند و شعارشان خوانخواهي حسين (علیه السلام) است » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 61و 62
امام صادق (علیه السلام):
فرمود : « مصيبت روز کشته شدن حسين (علیه السلام) بس بزرگتر از مصيبت ديگر ايام [ سوگواري ] است ، و اين از آن لحاظ است که خاندان کسا ، که گراميترين مردم نزد خدايند ، پنج نفر بودند ؛ چون پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از جمع آنان درگذشت ، امير المؤمنين و فاطمه و حسن و حسين (علیه السلام) باقي ماندند و مايه تسلي و آرامش مردم بودند . با درگذشت [ شهادت ] فاطمه (س) امير المؤمنين و حسن و حسين (علیه السلام) تسلي بخش مردم به شمار مي‌آمدند . با درگذشت امير المؤمنين (علیه السلام) حسن و حسين (علیه السلام) ملجأ و مايه آرامش مردم بودند و چون حسن (علیه السلام) درگذشت مردم به حسين (علیه السلام) آرامش مي‌جستند . اما با کشته شدن حسين (علیه السلام) ديگر از اصحاب کسا ، کسي باقي نماند که بدو تسلي جويند و رفتن او برابر با رفتن همه آنان بود ، همان گونه که باقي ماندن او برابر با باقي ماندن تمامي آنان به شمار مي‌آمد . از اين رو مصيبت روز [ شهادت ] او از ديگر ايام مصائب [ شهادت خاندان پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ] بزرگتر است » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 64 و 65
امام سجاد (علیه السلام):
امام سجاد (علیه السلام) فرمود : « سخت ترين روزي که بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گذشت ، روز [ غزوه ] احد بود که در آن عمويش حمزه بن عبدالمطلب - که شير خدا و شير پيامبرش بود - کشته شد ، و پس از آن ، روز [ جنگ ] موته بود که در آن پسر عمويش جعفر بن ابي طالب کشته شد . سپس فرمود : اما هيچ روزي همانند روز حسين (علیه السلام) نيست ، که سي هزار مرد [ جنگاور ] بر او روي آوردند و مي‌پنداشتند که از اين امت هستند و همگي آنان با ريختن خون او به خداي عزوجل تقرب مي‌جستند ، در حالي که او خدا را به ياد آنان مي‌آورد ، اما آنان پند پذير نبودند تا اينکه او را به ظلم و ستم و دشمني کشتند » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 68 و 69
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) از آباء گرامي خود از امام حسين (علیه السلام) نقل مي‌کند که فرمود : « من کشته گريه ام . هيچ مؤمني مرا ياد نمي‌کند ، مگر اينکه گريان مي‌شود » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 70
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) فرمود : « هر گونه گريه و بي تابي براي بنده در هر جا که بي تابي کند مکروه و ناپسند است ، مگر گريه بر حسين بن علي (علیه السلام) که پاداش و ثواب دارد » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 71
امام باقر (علیه السلام) :
امام باقر (علیه السلام) فرمود : « چون حسين (علیه السلام) بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد شد ، او را به سوي خود مي‌کشيد [ و به بازي مي‌گرفت ] و به امير المؤمنين مي‌فرمود که او را بگيرد و سپس [ پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ] بر او مي‌افتاد و او را مي‌بوسيد و مي‌گريست . [ امام حسين (علیه السلام) ] مي‌گفت : پدر جان ! چرا مي‌گريي ؟ مي‌فرمود : پسرم ! جاي شمشيرها را که بر پيکر تو وارد مي‌شوند مي‌بوسم و مي‌گريم. فرمود: پدرجان! مگر من کشته مي‌شوم؟ فرمود: آري به خدا ، پدر و برادرت و تو [ کشته مي‌شويد ] . [ امام حسين (علیه السلام) ] فرمود : پدر جان ! آيا قتلگاههاي ما پراکنده خواهد بود ؟ فرمود : آري پسرم . [ امام حسين (علیه السلام) عرض کرد ] : چه کسي از امتت ما را زيارت مي‌کند ؟ فرمود : مرا و پدر و برادرت و تو را جز صديقان از امتم زيارت نمي‌کنند » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 71
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) فرمود : « چون قصد زيارت حسين (علیه السلام) را کردي ، در حالي که پريشان ، غمناک ، مصيبت ديده ، ژوليده ، غم آلود ، گرسنه و تشنه اي او را زيارت کن ، زيرا حسين (علیه السلام) در حالي کشته شد که غمگين ، مصيبت ديده ، ژوليده ، غم آلود ، گرسنه و تشنه بود . از او حوائجت را بخواه و بازگرد . و آن [ کربلا ] را وطن خود قرار مده » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 74
امام صادق (علیه السلام):
مردي از اهل طوس به امام صادق (علیه السلام)گفت : اي فرزند رسول خدا ، کسيکه قبر ابا عبدالله الحسين (علیه السلام) را زيارت کند و بداند که او امامي است که از جانب خداي عزوجل پيرويش بر بندگان واجب است ، چه [ پاداشي ] خواهد داشت ؟ امام صادق (علیه السلام)فرمود : خداوند گناهان گذشته و آينده اش را مي‌آمرزد و شفاعتش را درباره هفتاد هزار گنهکار مي‌پذيرد ، و نزد قبر او [ ابا عبدالله الحسين (علیه السلام) ] هر حاجتي که از خداي عزوجل بخواهد ، خداوند حاجتش را برآورد - تا پايان حديث » .
منبع : کتاب چهل حديث صفحه 85 و 86
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) فرمود : سوره فجر را در نمازهاي واجب و مستحب خود بخوانيد زيرا اين سوره امام حسين (علیه السلام) است و به آن دل ببنديد . خدا شما را رحمت کند و بيامرزد . ابواسامه که در مجلس حاضر بود ، پرسيد : چرا اين سوره مخصوص امام حسين (علیه السلام) است ؟ امام فرمود : آيا نمي‌شنوي سخن حق را که مي‌فرمايد : اي نفس مطمئن .... ، مقصود امام حسين (علیه السلام) است زيرا او است که نفس مطمئن است و از خدا راضي و خدا از او راضي است و اصحاب او از آل محمد از خداوند روز قيامت راضي هستند و او از آنان راضي است . اين سوره درباره امام حسين (علیه السلام) و شيعيان و شيعه آل محمد خصوصاً وارد شده است هر که بر آن سوره مداومت کند ، همراه با امام حسين (علیه السلام) و درجه اش در بهشت است و همانا خداوند غالب و حکيم است .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 56
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) فرمود : برترين تربت زمين ، تربت سيد الشهداء است . سجده بر آن حجابهاي هفتگانه را کنار مي‌زند .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 61
امام صادق (علیه السلام):
امام (علیه السلام) به مسمع فرمود :آيا متذکر مي‌شوي با حسين چه کردند ؟ عرض کرد آري ، فرمود : آيا جزع و گريه مي‌کني ؟ گفت: آري ، به خدا سوگند گريه مي‌کنم و آثار غم و اندوه در صورتم ظاهر مي‌شود . حضرت فرمود : « خداي اشک چشمت را رحمت کند . آگاه باش که تو از آن اشخاص هستي که از اهل جزع براي ما شمرده مي‌شوند ، به شادي ما شاد و به حزن ما محزون و اندوهناک مي‌گردند . آگاه باش که بزودي هنگام مرگ ، پدرانم را بر بالين خود حاضر مي‌بيني ، در حالي که به تو توجه کرده و ملک الموت را درباره تو بشارت مي‌دهند ، و خواهي ديد که ملک الموت در آن هنگام از هر مادر مهربان به فرزندش ، مهربانتر است » . سپس فرمود : « کسي که بر ما اهل بيت به خاطر رحمت و مصائب وارده بر ما گريه کند ، رحمت خدا شامل او مي‌شـود قبـل از اينکه اشکي از چشمش خارج گردد ؛ پس زماني که اشک چشمش بر صورت جاري شود اگر قطره اي از آن در جهنم بريزد ، حرارت آن را خاموش کند ، و هيچ چشمي نيست که گريه کند بر ما مگر آنکه با نظر کردن به کوثر و سيراب شدن با دوستان ، خوشوقت مي‌گردد » .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 65 و 66
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) فرمود : تربت امام حسين (علیه السلام) شفاي هر بيماري است .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 61
امام رضا (علیه السلام):
امام رضا (علیه السلام) فرمود : هر کس که عاشورا ، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد ؛ خداوند ، روز قيامت را براي او روز شادي و سرور قرار مي‌دهد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 72
امام رضا (علیه السلام) :
امام رضا (علیه السلام) فرمود : براستي محرم ماهي است که مردمان عهد جاهليت جنگ و خونريزي را در آن حرام مي‌شمردند ليکن خونهاي ما را در اين ماه حلال شمردند ، و حرمت ما را شکستند و فرزندان و زنان را به اسارت کشيدند و آتش در خيمه هاي ما افروختند و آنچه در آنها زاد و توشه داشتيم به يغما بردند و حرمت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) را در امر ما نگاه نداشتند .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 74
امام رضا (علیه السلام) :
امام رضا (علیه السلام) فرمودند : کسي که در روز عاشورا دست از کسب و کار بکشد ؛ خداوند ، حوائج دنيا و آخرت وي را برآورد و کسي که روز عاشورا در ماتم و عزا بسر ببرد ؛ خداوند متعال روز قيامت را روز شادي و سرور قرار دهد و با ديدار ما ، در بهشت ، چشم او را روشن گرداند ( و افزود ) کسي که روز عاشورا را روز برکت بنامد و بعنوان عيدي چيـزي را به منزل ببرد خدا آن را بر او مبارک نگرداند و در قيامت با يزيد و عبيدالله و عمر سعد محشور شود و در اسفل السافلين در جهنم درافتد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 74
امام باقر (علیه السلام) :
امام باقر (علیه السلام) فرمودند : بر مؤمنان لازم است روز عاشورا را در ماتم بسر برند و به يکديگر که رسيدند ، بگويند : عظم الله اجورنا و اجورکم بمصابنا بالحسين و جعلنا و اياکم من الطالبين بثاره مع وليه المهدي من آل محمد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 75
امام صادق (علیه السلام):
امام صادق (علیه السلام) به جعفر بن عفان فرمودند : هيچ کس نيست که درباره حسين (علیه السلام) شعري بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن که خداوند ، بهشت را بر او واجب مي‌کند و او را مي‌آمرزد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 78
پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : درود خدا بر گريه کنندگان و عزاداران حسين (علیه السلام) و نيز بر کساني که بر دشمنان حسين لعن و نفرين مي‌فرستند و نيز درود خدا بر آنان که دل آنان مملو از خشم و کينه نسبت به قاتل حسين (علیه السلام) است ، کسي که به قتل حسين (علیه السلام) راضي باشد ؛ در قتل او شريک است .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 83
امام رضا (علیه السلام):
امام رضا (علیه السلام) فرمودند : کسي که مصيبت ما را به ياد آورد و بر مظلوميت ما گريه کند در قيامت با ما هم درجه خواهد بود و کسي که از مصائب ما پيش او بازگو کنند و او بگريد و يا ديگران را بگرياند در روزي که همه ديدگان گريانند ، نمي‌گريد و کسي که در مجلسي و محفلي شرکت جويد که در آن امر ما احياء گردد در روزي که همه قوب به نوعي مي‌ميرند قلب او نمي‌ميرد . ( محزون و افسرده نيست ) .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 84
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) فرمود : علي بن الحسين بر پدرش حسين بن علي (علیه السلام) بيست سال گريست هيچ طعامي در برابر او نمي‌نهادند مگر آنکه مي‌گريست تا آنجا که يکي از خادمان او گفت فدايت شوم ، اي فرزند رسول خدا ، من مي‌ترسم شما با اين وضع از بين برويد . فرمود : حزن و غم بي پايان خود را نزد خدا شکوه مي‌کنم و از خدا مي‌دانم آنچه را که نمي‌دانيد من هيچگاه قتلگاه فرزندان فاطمه را به ياد نمي‌آورم مگر آنکه گريه راه گلويم را مي‌گيرد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 95
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) شنيديم که فرمود : پس از آنکه ابا عبدالله حسين بن علي (علیه السلام) رخت از اين جهان بربست ، آسمانها و زمينهاي هفتگانه و ساکنان درون آنها و ساکنان ميان آنها و هر که بر آنها مي‌جنبد بر او گريستند بهشت بر او گريست ، دوزخ بر او گريست ، هر چه پروردگار ما آفريد و آنچه ديده مي‌شود و ديده نمي‌شود ، بر او گريستند .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 101
امام سجاد (علیه السلام) :
امام سجاد (علیه السلام) فرمودند : هر قومي که ديگانش به خاطر کشته شدن حسين (علیه السلام) پر از ا شک گردد به گونه اي که به صورتش روان شود خداوند غرفه هايي از بهشت را براي او اختصاص دهد ، که صدها سال در آن سکونت کند و چشمان هر مؤمـني که به خاطـر آزارهائي که از نـاحيه دشمن در دنيا به ما رسيد . اشک آلود شود و اشکش به گونه هايش سرازير گردد . خداوند او را در منزل صدق ( جايگاه رفيع بهشت ) ساکن کند.
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 102
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) فرمودند : حسين (علیه السلام) فرمود من کشته گريه ام که مرا در پريشاني کشتند و سزاوار است بر من که هيچ فرد پريشاني نزدم نيايد مگر آنکه خداوند او را با دل شاد به سوي خانواده اش بازگرداند .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 107
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) فرمودند : هر که قبر حسين بن علي (علیه السلام) را در روز عاشورا زيارت نمايد و عارف به حق او باشد ، همانند کسي است که خداوند را در عرش او زيارت نموده باشد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 115
امام کاظم (علیه السلام) :
امام کاظم (علیه السلام) فرمودند : هر که حسين (علیه السلام) را با شناخت به حق او زيارت کند . خداوند گناهان گذشته و آينده اش را مي‌آمرزد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 116
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
در کانون دلهاي مؤمنان معرفتي ويژه نسبت به امام حسين (علیه السلام) وجود دارد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 25
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
امام حسين (علیه السلام) چراغ هدايت و کشتي نجات است .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 25
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
براي شهادت حسين (علیه السلام) حرارت و گرمايي در دلهاي مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمي‌شود.
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 26
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
حسين از من است و من از حسين. خداوند هر که حسين را دوست بدارد، دوست مي‌دارد. حسين نوه‌اي از نواده‌هاي پيامبران است.
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 26
امام هادي (علیه السلام) :
آرامگاه پاک امام حسين (علیه السلام) از روزي که حضرت در آن دفن شد باغي از باغ هاي بهشت بوده است .
منبع : المحجه البيضاء ، ج4،ص65
موسي بن جعفر (علیه السلام) :
هر که زيارت قبر امام حسين (علیه السلام) کند در حالي که حق آن حضرت را بشناسد خدا گناهان گذشته و آينده اش را مي‌آمرزد.
منبع : الحجه البيضاء ،ج4،ص45
امام صادق (علیه السلام) :
آرامگاه مقدس امام حسين (علیه السلام) کانالي از کانالهاي بهشت است.
منبع : الحجه البيضاء ،ج4،ص45
امام صادق (علیه السلام) :
در خاک قبر امام حسين (علیه السلام) شفاي هر دردي است و آن دارو است .
منبع : الحجه البيضاء ،ج4،ص45
امام صادق (علیه السلام) :
ميان قبر پاک امام حسين (علیه السلام) تا آسمان هفتم محل رفت و آمد فرشتگان است .
منبع : الحجه البيضاء ،ج4،ص46
امام صادق (علیه السلام) :
همانا زيارت کننده امام حسين بن علي (علیه السلام) زيارت کننده رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است .
منبع : بحار ، 98 ص 76
امام صادق (علیه السلام) :
اگر بيماري از اهل ايمان حق و حرمت و ولايت حضرت امام حسين (علیه السلام) را بشناسد و باندازه سر سوزني از خاک پاکش استشفا نمايد ، دوا و شفايش خواهد شد .
منبع : بحار ، ج 98 ، ص 125
امام صادق (علیه السلام) :
کام کودکان نوزاد خود را با تربت حضرت امام حسين (علیه السلام) بگيريد زيرا که آن امان هر درد و بيماري است .
منبع : بحار ، ج 98 ، ص 124
امام صادق (علیه السلام):
هر که را علت و بيماريي در رسد و به خاک پاک قبر مطهر امام حسين (علیه السلام) مداوا کند خداوند وي را از آن علت شفا دهد ، مگر آنکه بيماري او علت مرگ باشد .
منبع : بحار ، ج 98 ، ص 124
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
درباره تربت حضرت امام حسين (علیه السلام) چنين فرموده است : خوشا به حال تو اي خاک ! و خوشا به حال آن کس که در تو شهيد مي‌شود .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 228
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
هر که دوست دارد به سرور و آقاي بهشتيان بنگرد به حسين بن علي عليهما السلام نگاه کند .
منبع : آثار الصادقين ، ج 3 ، ص 424
ابي عبدالله (علیه السلام) :
هر بي تابي و گريه اي مکروه و ناپسند است جر بي تابي و گريه بر حسين عليه السلام .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 280
حسين بن علي (علیه السلام) :
چشمان هيچ بنده اي بر ما اشک نريزد يا چشمانش بخاطر ( مصائب ما ) نگريد مگر اين که خداوند سالها او را در بهشت جاي دهد .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 279
ابي عبدالله (علیه السلام) :
هر کس ما را ياد کند و يا در نزد او يادآوري شويم و از چشمانش به اندازه بال مگسي اشک فرو غلطد خداوند گناهانش را ببخشد ، و اگر چه گناهانش به اندازه کف درياها باشد .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 278
ابي جعفر (علیه السلام) :
هر مؤمني که چشمش براي شهادت حسين (علیه السلام) اشکي بريزد و آن اشک بر صورتش جاري شود خداوند او را در اطاقهاي بهشتي جاي دهد که در آن سکوت نمايد .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 285
ابي عبدالله (علیه السلام) :
ما ( با مصائب و رنجها) نزد هر کس ياد شويم و از چشمهايش اشکي ريزد خداوند صورتش را بر آتش جهنم حرام فرمايد .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 285
ابي عبدالله (علیه السلام) :
امير المؤمنين (علیه السلام) نگاهي بر حسين (علیه السلام) کرده، فرمود: اي اشک و گريه اهل ايمان ( اي سرمشق و عبرت ايمانيان ) عرض کرد : پدر جان ! من ؟ فرمود : بلي پسرم .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 280
ابو عبدالله (علیه السلام) :
حسين (علیه السلام) ( و مصائب جانگداز او موجب ) گريه مؤمنين است .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 280
امام حسين (علیه السلام) :
امام حسين (علیه السلام) فرمود : من براي عبرت و پند ديگران شهيد مي‌شوم .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 280
ابو عبدالله (علیه السلام) :
کربلاء از خاک بيت المقدس است .
منبع : کامل الزيارات ، ص 269 ، باب 88 ، ح 7
ابي جعفر (علیه السلام) :
آدميان و پريان و پرندگان آسمان و وحوش بيابان بر حسين بن علي عليهما السلام گريستند و از چشمانشان اشک روان گرديد .
منبع : بحار ، ج 45 ، ص 250
ابي عبد الله (علیه السلام) :
آسمان جز بر حسين بن علي و يحيي بن زکريا عليهما السلام نگريسته است .
منبع : بحار ، ج 45 ، ص 211
ابو عبدالله (علیه السلام) :
سرزمين کربلا و آب فرات اولين زمين و نخستين آبي بودند که خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشيد.
منبع : بحار الانوار ، ج 98 ، ص 109
ابو عبدالله (علیه السلام) :
به راستي که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پيش از آنکه مکه را حرم قرار دهد .
منبع : کامل الزيارات ، ص 267
امام رضا (علیه السلام) :
اي دعبل ! براي حسين بن علي عليه السلام مرثيه بگو ، چرا که تا زنده اي تو ياور و ستايشگر مايي ، پس تا مي‌تواني ، ازياري ما کوتاهي مکن .
منبع : جامع احاديث الشيعه ، ج 12 ، ص 567
امام صادق (علیه السلام) :
امام زين العابدين (علیه السلام) بيست سال ( به ياد عاشورا ) گريست و هرگز طعامي پيش روي او نمي‌گذاشتند مگر اينکه گريه مي‌کرد .
منبع : بحار الانوار ، ج 46 ، ص 108
امام صادق (علیه السلام) :
نزد هر کس که از ما ( و مظلوميت ما ) ياد شود و چشمانش پر از اشک شود ، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مي‌کند .
منبع : بحار الانوار ، ج 44 ، ص 285
امام صادق (علیه السلام) :
برترين تربت زمين ، تربت سيد الشهداء است .
منبع : جواهر الکلام ، ج 8 ، ص 437
ابي جعفر (علیه السلام) :
چهار هزار ملک ، آشفته و غم آلود تا روز قيامت بر او مي‌گريند .
منبع : کامل الزيارات ، ص 113
ابي جعفر (علیه السلام) :
انس و جن و پرندگان و وحوش ( حيوانات خشکي ) بر حسين بن علي (علیه السلام) گريستند به حدي که اشک از چشمانشان جاري گشت .
منبع : کامل الزيارات ، ص 100
امام صادق (علیه السلام) :
کربلا را زيارت کنيد و اين کار را ادامه دهيد ، چرا که کربلا بهترين فرزندان پيامبر را در آغوش خويش گرفته است .
منبع : کامل الزيارات ، ص 269
ابي عبدالله (علیه السلام) :
آسمان يک سال بعد از شهادت حسين (علیه السلام) و يحيي بن زکريا سرخ گشت ، و اين گريه اش بود .
منبع : کامل الزيارات ، ص 129
ابي عبدالله الصادق (علیه السلام) :
پس از کشته شدن حسين بن علي (علیه السلام) ، چهل روز از آسمان خاک سرخ باريد .
منبع : کامل الزيارات ، ص 130
ابوعبدالله (علیه السلام) :
حسين (علیه السلام) را زيارت کنيد و به او جفا روا مداريد ، زيرا که او سرور جوانان بهشت از ميان خلايق و سيد شهيدان است .
منبع : کامل الزيارات ، ص 181
ابي جعفر (علیه السلام) :
هر مؤمني که در سوگ حسين (علیه السلام) اشک از ديده ريزد ، به حدي که بر گونه اش جاري گردد ، خداوند او را ساليان سال در غرفه هاي بهشت مسکن مي‌دهد .
منبع : کامل الزيارات ، ص 165
امام صادق (علیه السلام) :
کسي که ( در عزاي حسين ) بگريد يا ديگري را بگرياند و يا آنکه خود را به حالت اندوه عزا درآورد بهشت بر او واجب است.
منبع : جلاء العيون ، ص 463